Θεραπεία με υπέρηχο

Οι υπέρηχοι στη φυσικοθεραπεία χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1940. Λειτουργούν στις θεραπευτικές συχνότητες των 1 έως 3MHz και διαθέτουν κεφαλές εκπομπής υπερηχητικού κύματος 2 έως 5cm. Εισχωρούν στο σώμα μέσω της επιφάνειας του δέρματος, το οποίο και διαπερνούν.

Δημιουργούν μια εν τω βάθει θερμότητα, η οποία προκαλεί:

– μυϊκή χαλάρωση
– αναλγησία
– βελτίωση της κυκλοφορίας στο εσωτερικό του μυός
– αύξηση του μεταβολισμού και της μυϊκής θρέψης
– λύση των συμφύσεων και των μυϊκών σπασμών
– βελτίωση της κινητικότητας των αρθρώσεων
– αυξάνει την ελαστικότητα των μαλακών μορίων και προλαμβάνει πιθανούς τραυματισμούς
– διευκολύνει την επούλωση των ιστών σε κυτταρικό επίπεδο
– μειώνει τον ερεθισμό των νευρικών ριζών
– επιταχύνει την επούλωση των καταγμάτων
– ενισχύει την εισχώρηση φαρμάκων στο σώμα (φωνοφόρεση)

Υπέρηχοι χωρίς θερμικό αποτέλεσμα (διακοπτόμενο) χρησιμοποιούνται για τον περιορισμό των οιδημάτων που προκαλούνται από φλεγμονές, μυϊκούς τραυματισμούς, κατάγματα και μετά από επεμβάσεις (π.χ. αρθροσκόπηση ή αρθροπλαστική).